Lekker eten

Dag allemaal,

Zo het eerste weekje zit er nu op. Vorige week was ik net gearriveerd en nu begin ik me al aardig thuis te voelen.

Maandag heb ik eerst nog samen met de oudste zoon van Egbert, Tom, omheining afgebroken. Dat was namelijk nog niet helemaal klaar. Wat vandaag niet afkomt, daar ga je morgen mee verder. En het is eigenlijk nog steeds niet af. Daarna heb ik samen met Helder het opdrijfhek gemaakt, wanneer spullen gebruikt worden gaan ze nu eenmaal kapot.
Dinsdag is verder gegaan met de bouwwerkzaamheden. De ruimtes voor de drinkbakken zijn afgemaakt, er zijn muurtjes gestort en funderingen gemaakt.
Woensdag was een bijzondere dag, want Ruben was jarig. Hij werd 21 jaar oud en dat moest gevierd worden. Na het werk zijn we s’ avonds uit eten geweest bij het restaurant in het dorp. Ik had al van Egbert gehoord dat het eten daar heel goed was, daar had hij niks van gelogen. Eerst kregen we een heerlijk gevulde soep met brood. Vervolgens kwamen er volle schalen met varkenslappen, speklappen, worstjes en zelfgebakken chips. Wanneer een schaal leeg was, werd er gewoon weer een nieuwe neergezet. Daarnaast was er de keuze uit een soort huzarensalade en rijst en wat schijfjes tomaat en komkommer. Portugezen zijn dan ook echte ‘groente eters’. Vervolgens kwam het toetje, een kom met een zoet dessert. Heel lekker en heel vullend. En dan ook nog eens vruchtjes. Ten slotte kwam er nog een verjaardagstaart, omdat onze vriend Ruben jarig was. Ik vond het eten allemaal erg lekker en ik waardeer Ruben er erg van dat hij me had uitgenodigd voor zijn verjaardag. Ik kon van het Portugees bar weinig verstaan, maar ik voelde me er toch bijhoren.
Vandaag, donderdag 6 juli, mocht ik na het helpen storten van een grote muur de standpalen in de stal opschuren met een staalborstel op de slijptol. Het voelde als een metamorfose. De palen werden weer helemaal roestvrij en ik veranderde in een neger zo zwart. Daarnaast waren we nog bij een oud akkerbouwertje gaan kijken, waar Egbert misschien luzerne ging kopen. Het lijkt wel typisch, dat alle oudere mannen in Portugal zo krom lopen als iets, zo’n opa-petje ophebben en heel onverstaanbaar praten. Maar verder was het een beste man.

Ik begin al aardig te wennen in Portugal en dat is een goed teken voor de rest van mijn stageperiode,

Tot de volgende,

Stef Jansen