Eat sleep milk repeat

Goedendag mensen van het goede leven,

Ik laat weer eens wat van me horen vanuit Portugal. Ik ben hier nu ondertussen bezig aan mijn vijfde week en het einde begint in zicht te komen.

Na mijn vorige blog heb ik nog een twee dagen mais gereden, zodat alle mais van Egbert zelf geoogst was. Dit gelukkig zonder trammelant, een volle kuil en een lege dieseltank.

Zondagavond op les geweest bij de vaste melkers, zij hebben ons alles uitgelegd van hoe en wat met het melken en vanaf vorige week maandag was het de verantwoordelijkheid geworden van Ruben en ik. De eerste dagen is dat een beetje wennen, maar het loopt nu als een geoliede sneltrein. We weten wat we moeten doen en wisselen de werkzaamheden een beetje af. Zo gezegd gaat alles goed. We melken s' ochtends van half 4 tot 8 uur en s' avonds ook. Tussendoor ben ik vrij om te rusten en te eten, oftewel eat, sleep, milk repeat. En we gaan tussendoor naar het cafeetje voor overheerlijke cakejes.

Met mijn gezondheid ging het echter wat minder. Woensdagmorgen begonnen met melken met een enorme pijn in mijn rug. Uiteindelijk trok ik lijkbleek weg en werd misselijk, dus ik kon het melken niet afmaken. De hele dag gerust, waardoor ik s' nachts wakker lag, maar de pijn in mijn rug was weggetrokken. De volgende dag, donderdag, weer vol goede moed begonnen, want het ging weer beter, maar in de namiddag zag ik dat mijn scheenbeen helemaal rood en opgezwollen was en ik had last van mijn lies. Wat kon dat dan weer zijn..? Diezelfde avond nog naar het ziekenhuis, maar door het lange wachten, ruim 3 uur, niet geholpen. Vrijdag kwamen pa en ma eventjes langs, ze waren de dag ervoor geland in Portugal en een beetje bezorgd, om pijnstillers te brengen, zodat het lopen wat dragelijker werd. Op zaterdag ben ik met Egbert naar de dokter gegaan en daar constateerde ze een bacteriele infectie op mijn scheenbeen, opgelopen met het schoonmaken van de melkstal door een natte overall te dragen in mijn laarzen.
Daarom heb ik nu een antibiotica kuurtje van 8 dagen, waarna het been als het goed is weer is hersteld.

Op zondag zijn mijn ouders opnieuw langs geweest, dit maal volgens planning. Ik heb ze rondgeleid op het bedrijf, bakske gedronken met de baas, gemeet met de locals en uitgebreid en lekker geluncht in het plaatselijke cafeetje. Een zeer geslaagde dag.

De hele week maak ik nog vol met het melken van de koeien. Daarna nog een weekje te gaan, waarin ik mijn stage tot een einde ga brengen. Als het goed is, zal ik de koeien nog zien lopen in de nieuwgebouwde stal. En anders heb ik mijn steentje bijgedragen.

Ciao!